Oud-Beijerland – Filosofe Ida Lamers hield op 5 mei om 10.30 uur een lezing over Religie en Wetenschap. Het zijn gebieden die elkaar lijken uit te sluiten, maar soms impliceren ze elkaar. Kardinaal Nicolaas van Cusa (Cusanus 1400 – 1454) verwijst naar de drie-eenheid, die deze ‘extremen’ verenigt. Locatie: kerkje aan de Beneden Molendijk 35 in Oud-Beijerland.
Vaak wordt beweerd dat religie en wetenschap elkaar tegenspreken. Maar dat is niet zo, want religie is een notie van verbondenheid die zou oud is als de mensheid zelf. Ook in deze moderne tijden weet mens zich verbonden, zowel met elkaar en met de natuurlijke omgeving (het milieu), maar ook met het Universum en de natuurwetten die die Al beheersen. Die notie van verbondenheid kent vele cultuurvormen, wordt vaak verwaarloosd of zelfs vergeten, Filosofen o.a. als Plato, Cusanus en Spinoza etc… hebben steeds getracht hun tijdgenoten te wijzen op de ethische implicaties van van notie. Ook wetenschappers als Einstein en Falcke wijzen in onze tijd of het feit dat religiositeit en wetenschap niet elkaars tegengestelde zijn maar dezelfde oorsprong dragen en hetzelfde doel.
Communione cum aliis
Cit. Cusanus: De Docta Ignorantia boek 2 , 166:
“Daarom is de Aarde een nobele ster die een licht, een warmte en een invloed heeft die verschilt van alle andere sterren, net zoals alle ander sterren verschillen van elke andere ster qua. licht, aard en invloed. warmte en invloed. Elk ster communiceert licht en invloed naar anderen, ofschoon zij er niet op doelen. Want alle sterren bewegen (moventur)en stralen (choruscant) alleen om te bestaan op de best mogelijke wijze, waaruit een samengaan voortvloeit (juist als licht schijnt naar zijn eigen aard en niet in de zin zoals ik bv. licht gebruik voor een bepaald doel). Op deze wijze schiep God alle dingen op een wijze dat elk ding zijn eigen bestaan wil behouden als een goddelijk werk, het dat bestaan ook behoudt in wisselwerking met anderen (communione cum aliis). Net zoals bv. de voet die in feite bestaat om te lopen, niet alleen zichzelf dient, maar het oog, de handen, het lichaam en het hele menselijke wezen dient (en dit geldt evenzo voor het oog en voor de andere ledematen) Deze verhouding geldt voor alle delen van de wereld (pariformiter de mundi partibus.). Zoals Plato al wees op de wereld als een levend (organisch) wezen. Indien je God beschouwt als de ziel, zonder deze daarmee gelijk te stellen, dan zullen veel van de punten die ik maakte je duidelijk worden.” Vert.: I L-V